Οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου «Βέρμιο», βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από 19/03/2015, ζητώντας τα 300.000 που τους χρωστάει η δημοτική εξουσία της πόλης. Αυτά που παρήγαγαν με μεράκι και αγάπη για το ξενοδοχείο. Το έχουμε ξαναπεί πως η αυτού εξοχότης δήμαρχος της πόλης και οι αυλικοί του, ανέλαβαν να παραδώσουν στα δόντια των αφεντικών τον παραγωγικό και φυσικό πλούτο της πόλης. Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της Ημαθίας, σε ένα από τα αρχαιότερα δάση πλατάνου του ελλαδικού χώρου, με εγκαταστάσεις για ορεινή και αθλητική ψυχαγωγία, αποτελεί θησαυρό για το κεφάλαιο. Και αυτός ο θησαυρός δημιουργήθηκε από τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, που προσφέρουν τόσες δεκαετίες τις υπηρεσίες τους τόσο στους επισκέπτες του δάσους όσο και του ξενοδοχείου. Και αναφερόμαστε στο σύνολο των εργαζόμενων του δήμου, δηλαδή στους υπαλλήλους του ξενοδοχείου αλλά και στους εργαζόμενους που συντηρούν και φροντίζουν το δάσος και τις εγκαταστάσεις μέσα σε αυτό.
Και οι ταγοί της πόλης – αριστεροί και δεξιοί – συνεχίζουν να αναμασούν τις κλασικές συνταγές διαχείρισης του καπιταλισμού. Το δίλημμα είναι: η επιχείρηση στα αφεντικά – κολλητάρια της τωρινής δημοτικής εξουσίας με εργαζόμενους χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με μισθούς πείνας, με αυταρχικές διευθύνσεις ή η επιχείρηση στο κράτος-αφεντικό που προτείνουν οι αριστεροί Μπαρουφάκηδες της Νάουσας, που θα λειτουργεί στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος, πουλώντας και αγοράζοντας τις υπηρεσίες, αναπαράγοντας τη σαπίλα των προηγούμενων κακοδιοικήσεων, τους κομματάρχες στη θέση των αφεντικών, τις πελατειακές σχέσεις, την υποβάθμιση του ξενοδοχείου και τελικά την παράδοση του στα αφεντικά; Όμως ένας αγώνας των εργαζομένων του ξενοδοχείου και όλων όσων εργάζονται στο άλσος γύρω από αυτά τα διλήμματα προεξοφλεί έναν ακόμα “έντιμο συμβιβασμό”, όπως αυτόν που προέκυψε τα προηγούμενα χρόνια ανάμεσα σε κράτος, αφεντικά, και κομματάρχες για την κλωστοϋφαντουργία μας. Κάποιοι εργαζόμενοι θα καταλήξουν άνεργοι ή πρόωρα συνταξιούχοι, εξαρτώμενοι από το κράτος στα ψίχουλα των κοινωνικών παροχών, ενώ κάποιοι θα υποκύψουν στους εκβιασμούς για φθηνότερη εργασία των μελλοντικών αφεντικών (ιδιωτικών ή κρατικών). Με το καρότο και το μαστίγιο θα συνεχίσουν να βασιλεύουν πάνω στις δικές σας και τις δικές μας πλάτες.
Υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος. Δύσκολος δρόμος, αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος, που θα σώσει τις δουλειές σας, σώζοντας το ξενοδοχείο και το άλσος, και βάζοντας τα θεμέλια για το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας σε τοπικό και ελλαδικό επίπεδο. Ο δρόμος της αυτοδιαχείρισης. Η καλλιέργεια και η δημιουργία μίας νέας λογικής διαχείρισης της καθημερινής ζωής, στην παραγωγή, την κατανάλωση, τον πολιτισμό. Εσείς οι εργαζόμενοι/ες έχετε την εμπειρία, γνωρίζετε κάθε γωνιά του ξενοδοχείου, εσείς δώσατε και θα συνεχίσετε να δίνετε ζωή στο «Βέρμιο», εσείς είστε αυτοί που φροντίσατε και θα συνεχίζετε να φροντίζετε τους χιλιάδες επισκέπτες του άλσους κάθε χρόνο. Μέσα από τις συνελεύσεις σας, χωρίς ιεραρχίες, χωρίς εργοδότες και εργαζόμενους, πέρα από κομματισμούς και ιδεοληψίες θα σχεδιάσετε και θα υλοποιήσετε ένα νέο πρότυπο ξενοδοχείο, του οποίου στόχος θα είναι η προσφορά στην τοπική και ευρύτερη κοινωνία, όχι το κέρδος – οικονομικό ή πολιτικό – κάποιων λίγων αφεντικών. Μπορεί να γίνει αυτό; Σήμερα στην Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο λειτουργούν χιλιάδες αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις. Στην Ελλάδα υπάρχει το, δυνατό εδώ και 2 χρόνια, παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη, πρώην μονάδα της Φίλκεραμ και Τζόνσον, το οποίο κατέλαβαν οι εργαζόμενοι του, αναδεικνύοντας τη δυνατότητα της αυτοδιαχείρισης. Υπάρχουν πολλοί κοινωνικοί συνεταιρισμοί και εργατικά σωματεία βάσης, που λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Στην πολύπαθη Αργεντινή πάνω από 300 ανακτημένες επιχειρήσεις – ναυπηγεία, κλινικές, κατασκευαστικές, παραγωγής αγροτικών μηχανημάτων, οικοδομικών υλικών κλπ – λειτουργούν από τους εργαζόμενους τους χωρίς αφεντικά και διευθυντάδες.
Είναι εύκολο; Όχι. Είναι ένας διαρκής αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό που όταν δεν μπορεί να ενσωματώσει και να απαξιώσει τις ανακτημένες επιχειρήσεις, προσπαθεί να τις στραγγαλίσει. Λέτε πως αγωνίζεστε για την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη. Εμπιστευτείτε τις δυνάμεις σας και τις δυνάμεις του τόπου μας. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, νέοι και νέες άνεργοι με πτυχία, άνθρωποι της πόλης αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα έχουν τη γνώση και την εμπειρία να σας στηρίξουν. Εμείς από την πλευρά μια μικρή συνέλευση πολιτών είμαστε αλληλέγγυοι στη διεκδίκηση σας, όσων σας χρωστάνε και σε κάθε βηματισμό που στεριώνει σε μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη. Μαζί μπορούμε να νικήσουμε.
Νάουσα, Απρίλης 2015
Συνέλευση για την άμεση δημοκρατία